W celu wykonania instalacji wentylacji i klimatyzacji w laboratorium konieczny jest projekt techniczny. Zadaniem projektu jest określenie:

– średnic przewodów wentylacyjnych,

– tras prowadzenia przewodów wentylacyjnych,

– materiału z których wykonane są przewody wentylacyjne,

– sposobu regulacji instalacji

– rodzaju elementów nawiewnych i wyciągowych,

– rodzaju centrali wentylacyjnej,

– zapotrzebowania na moc cieplną i chłodniczą,

– sposobu zasilania elektrycznego poszczególnych urządzeń.

Bez wyżej wymienionych danych nie można zbudować dobrze działającej instalacji.

Kiedy projekt techniczny jest skończony można przystąpić do działania. Proces ten najczęściej rozpoczyna się od montażu centrali wentylacyjnej na dachu lub pomieszczeniu technicznym. W tym celu należy przygotować postument lub ramę pod centralę wentylacyjną. Konieczne jest też zaplanowanie transportu urządzenia ze względu na relatywnie duże gabaryty centrali. Często przy tej części zadania korzysta się z dźwigu lub wózków widłowych.

Następnym etapem jest montaż kanałów wentylacyjnych, które muszą zostać wkomponowane w strukturę budynku. W 90% przepadków kanały przechodzą przez inne pomieszczenia, korytarze lub prowadzone są na zewnątrz budynku. Pamiętajmy, iż jest to instalacja wielkogabarytowa a naszym zadaniem jest aby zmieściła się nad sufitem podwieszanym i nie szpecić wybranych pomieszczeń.

Należy wspomnieć o tym, że wentylacja może być zbudowana z różnych materiałów. Mamy tu do dyspozycji blachę ocynkowaną, przewody z blachy kwasoodpornej lub tworzyw sztucznych.

W tym ostatnim przypadku jest to zadanie najtrudniejsze bo instalację taką często łączy się przez zgrzewanie.

Kiedy kanały są już zainstalowane przystępujemy do zabudowy elementów regulacyjnych taki jak regulatory VAV lub CAV. Urządzenia te muszą być wmontowane w miejscach zapewniających im odpowiednią pracę (proste docinki przewodu wentylacyjnego) oraz muszą być stosunkowo łatwo dostępne dla serwisu.

Postępy w pracach instalacyjnych kończą się montażem elementów końcowych instalacji. Chodzi tu o nawiewniki w przypadku instalacji nawiewnej oraz wszystkie elementy końcowe dla instalacji wyciągowej. W przypadku instalacji wywiewnej są to podłączenia elastyczne do ICP, mineralizatorów, dygestoriów, odciągów miejscowych oraz okapów laboratoryjnych.

Kiedy instalacja jest kończona do centrali wentylacyjnej podpinamy media w postaci energii elektrycznej, cieplnej i chłodniczej.

Następnym etapem jest rozruch i regulacja. Wszystkie regulatory VAV wbudowane w instalację oraz regulatory dygestoriów są widoczne w odpowiednim oprogramowaniu. Podłączając laptopa lub tablet widzimy wszystko co dzieje się w instalacji. Możemy odczytać przepływ powietrza w wybranym fragmencie instalacji oraz spadek ciśnienia.

Zadaniem regulacji jest wywołanie takiego sprężu centrali aby zmienna regulacja wydatku po stronie instalacji działała optymalnie. Prawidłowa regulacja instalacji zapewnia wymagany przepływ w każdym miejscu instalacji oraz zrównoważenie instalacji nawiewnej i wyciągowej.

Zakończenie budowy i regulacji systemu kończy się wykonaniem pomiarów skuteczności wentylacji i sporządzeniem protokołu. Dobrze jest też wykonać dokumentację powykonawczą dla serwisu czy inwestora.